Η 9η Φεβρουαρίου αποτελεί την παγκόσμια μέρα Ελληνικής γλώσσας η οποία γιορτάζεται την ημέρα θανάτου του εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού. Η ημέρα αυτή η θεσμοθετήθηκε στις 24 Απριλίου 2017 με κοινή απόφαση των υπουργών εσωτερικών και εξωτερικών. Το αρχικό σχέδιο νόμου ονομαζόταν «καθιέρωση παγκόσμιας ημέρας ελληνοφωνία και ελληνικού πολιτισμού» με προτεινόμενη μέρα την 20 Μαΐου ημέρα γέννησης του Σωκράτη. Εν τέλει όμως ορίστηκε η προαναφερόμενη εις μνήμην του Διονυσίου Σολωμού. Έτσι και εμείς ως μαθητές του γυμνασίου Χανδρά περήφανοι ως Έλληνες ,αλλά και για τη γλώσσα και τον πολιτισμό μας πραγματοποιήσαμε μία μονόωρη δράση μεταξύ καθηγητών και μαθητών ,κατά την οποία αφού ενημερωθήκαμε για την σπουδαιότητα του εορτασμού, παρακολουθήσαμε βίντεο για την επίδραση της ελληνικής γλώσσας σε ξένους λαούς. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε αυτή την εμβληματική μέρα ούτε να υποβιβάζουμε την ελληνική γλώσσα, καθώς όπως ανέφερε ο άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης : «Είδατε τι βάθος έχει γλώσσα μας! Κρίμα την καταργήσανε και έχει τόσο πλούτο. Χωρίς αυτό το βάθος της γλώσσας οι άνθρωποι γίνανε κουτοί και δεν μπορεί να λειτουργήσει το μυαλό. Έχει σχέση με τη ζωή μας την πνευματική να ξέρουμε τη λεπτολόγηση των νοημάτων της γραφής» σχετικά με την 9η Φεβρουαρίου. Ο Οδυσσέας Ελύτης ανέφερε «Τη γλώσσα μου την έδωσαν ελληνική. Το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του ομήρου».« Είθε η ελληνική γλώσσα να γίνει κοινή όλων των λαών» προτρέπει ο Βολτέρος. Η Ελληνική γλώσσα χαρακτηρίζεται ως μητέρα των γλωσσών. Έχει την μακροβιότερη καταγεγραμμένη ιστορία από οποιαδήποτε άλλη ζωντανή ινδοευρωπαϊκή γλώσσα με τουλάχιστον 3.400 χρόνια γραπτής ιστορίας. Στο ελληνικό αλφάβητο βασίζεται το λατινικό ,το κυριλλικό, το αρμενικό ,το κοπτικό και πολλά άλλα. Τέλος παρά αυτά που έχουν ειπωθεί από τους μεγαλύτερους ποιητές, επιστήμονες ,αλλά και από λαμπρά μυαλά της ιστορίας, ξένους και Έλληνες, για την ελληνική γλώσσα ,εμείς την υποτιμούμε και την υποβιβάζουμε συνεχώς θεωρώντας την δεδομένη. Ως Έλληνες πρώτα από όλα, απόγονοι του Περικλή, του Σοφοκλή, του Πλάτωνα ,του Κλεισθένη ,του Σωκράτη, του Ομήρου ,του Λεωνίδα και πολλών άλλων, οφείλουμε να είμαστε περήφανοι διότι για αυτά που θεωρούμε εμείς δεδομένα άλλοι θυσίασαν τη ζωή τους. Είμαστε υποχρεωμένοι να τηρούμε την σωστή εκμάθηση, διδασκαλία και εφαρμογή-έκφραση της ελληνικής γλώσσας. Αυτό που είμαστε σήμερα ,οφείλετε στην ιστορία και την διατήρηση των παραδόσεων και των εθίμων. Τι να μας κάνουν τα πλούτη όταν είμαστε αμόρφωτοι. Η γνώση και η πνευματική καλλιέργεια είναι αυτά που μένουν!
αρθρογράφος: Χρήστος-Λουκάς Φώτσης , Γ Τάξη
